
GP23
TITEL: Timpaan Stadhuis Utrecht
DATUM: 1952-1957
TECHNIEK: Franse kalksteen (brauvilliers)
MATEN: max. 350X1400X1OO
VOORSTELLING: De centrale figuur is de personificatie van het Gezag, op een stoel met in zijn linkerhand een wapenschild en in zijn rechterhand een scepter. Hij wordt geflankeerd door twee hurkende vrouwen: links de Waakzaamheid met een haan; rechts het Beleid met in haar rechterarm een slang (intelligentie) en in haar linkerhand een palmtak (voorzichtigheid). In de hoeken liggen twee vrouwen: links Gerechtigheid met in haar rechterhand een zwaard en in haar linkerhand een weegschaal, rechts het Geloof met in haar rechterhand een crucifix en in haar linkerhand een boek met sleutels.
VERBLIJFPLAATS: Stadhuis, Stadhuisbrug 1, Utrecht gipsmodel behouden (100x400)
OPDRACHTGEVER: gemeente Utrecht
LITERATUUR: Teeuwisse 1987, pp.13, 15, 38 (cat. nr. 14 en afb.); Lutz 1987; Beerman e.a. 1994, p. 109; De Vries 1994, p. 73
OPMERKING: In 1951 maakte d’Hont twee ontwerpen in klei die werden afgekeurd en verloren zijn gegaan. In het eerste ontwerp werd het Wapen van Utrecht gesteund door twee leeuwen; in de linkerhoek een liggende figuur met een zwaard, personificatie van de Gerechtigheid; in de rechterhoek een liggende figuur met een boek, personificatie van het Geloof. In het tweede ontwerp is de centrale figuur een personificatie van het Gezag (met scepter en wapen), gezeten op een stoel met twee wapenschilden op de rugleuning; aan zijn voet en ligt een hond als symbool van Trouw. Hij wordt geflankeerd door twee hurkende vrouwen: links het Beleid (met boek) en rechts de Gerechtigheid (met weegschaal en zwaard). De mannen in de hoeken liggen met hun rug naar de anderen toe: in de linkerhoek Mercurius (met toverstaf en hoofddeksel met vleugels) die handel en verkeer symboliseert; in de rechterhoek een bisschop met mijter en staf als personificatie van het Geloof. Het tweede ontwerp vormde de aanzet tot het definitieve derde ontwerp. Mgr. Lagerwij, destijds bisschop van de Oud- Katholieke kerk, adviseerde d’Hont op het gebied van de iconografie. D’Hont hakte het reliëf in zijn atelier en verrichtte de laatste werkzaamheden in situ op de steiger. Het timpaan werd op 15 maart 1957 onthuld. Zie afbeelding p. 31.